szkiełka (wiersz)

mów do mnie bez słów

używaj wilgoci albo gęsiej skórki

spazmem zabij krzyk

to tylko chwile które kradnę

choć za zakrętem meta met

uwierz w cokolwiek

a potem goń odbicie

dasz radę a jak nie

to i tak warto

kiedy idziesz ulicą

chodnik odbija rytm

ucieka echem w przestrzeń

chodź pod moje powieki

albo do każdej innej bramy

schody prowadzą do metalu

znowu było i nie minęło

jestem na początku zakrętu

będę się śmiał z siebie

i ze wszystkich skurwysynów

którzy tutaj nie dotarli