Roso ty moja

Roso ty moja, roso

orzeźwiasz mnie i chłodzisz nocą

Dostaję od ciebie rozkosz

przywilej chodzenia po tobie boso.

Choćby deszcz nie padał trzy noce

ty zastępujesz go niezawodnie

Nie spadasz na zieleń z góry

lecz nisko do ziemi się tulisz.

Czy kwiaty, czy zboża, czy trawy

obdzielasz je swymi wdziękami

Gdy Słońce wzejdzie wysoko

ty znikasz lecz nie za głęboko.

Mam więc nadzieje nie płonną

ujrzeć znów ciebie jak co dnia

Poczuć twe krople na stopach

Odfrunąć w swych myślach ze złota.

Roso ty moja roso

orzeźwij mnie i ochłodź nocą.