Literatura

w ciszy (wiersz)

Yaro

otulony płaszczem i 
pyłem kosmicznym
zanurzam się w ciszę

która trwa zbyt krótko 


w poszukiwaniu spokoju
odnajduję w środku przestrzeń 
między ciałem a duchem 

rozum podpowiada co jest dobre 
karmię ciało chlebem i wodą
ducha napełniam modlitwą 

 

nie mogę się uwolnić 
mimo że podążam drogą prawdy 
ciągle wędruję w poszukiwaniu 
ludzi podobnych do mnie 
i nie znajduję

 

rozmowa napełnia
na chwilę serce odwagą 
słabnę w raz z nocy cieniem 
czuję głębię ciszy 
 burza myśli

 


wyśmienity– 3 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Yaro
Yaro 16 września 2017, 21:08
Dziękuję:-)
przysłano: 11 września 2017 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca