Na krawędzi wszechświata

Dywan uniósł mnie,
kręcę się wokół.
I nic mi nie jest, w twoim
zawieszonym wszechświecie -
Anno. 

Twoje ciepło utknęło.
Chwytam szczęście,
krawędź podłogi daleko.

Spadam

całkowicie poza czasem,
w wieczność nocy.