piękne rzeczy zawsze upadają
ale to przecież nieważne
piękne rzeczy przemijają nieśmiertelnie
strącane z piedestałów i cokołów
odradzają się jak feniks
w duszach ludzi którzy wstaną
zaciśnij zęby dzieciaku
jedyne co możesz dostać
to ta cholerna potrzeba
znajdziesz swoje własne imię
i nazwiesz wszystkie przedmioty
każdy pałac zmieści się w dłoni
bóg wpada światłem przez witraże
do wszystkich ozłoconych świątyń
jego ciepło omija posągi
