Literatura

***(jak długo można patrzeć w okno) (wiersz)

Jola


jak długo można patrzeć w okno
mieć przed sobą stale ten sam obraz
może tylko przepleciony kolejnymi porami roku
stary dąb z którego spada ostatni liść 
i spaść nie może
drzemie w nim jakaś niepojęta siła
samotna huśtawka 
kiedyś pełna rozkrzyczanych dzieci
dzisiaj wiatr delikatnie kolebie
wydaje z siebie piszczący dźwięk nieużywalności
wydorośleli i w świat gdzieś daleko rozeszli się

jak długo można patrzeć w okno
rozłożyć wzrok na późno jesiennym ogrodzie
wbić dogłębnie w szarość krajobrazu
niczym drzazgę w środek nieuleczalnego serca
tutaj w tym oknie z dnia na dzień więdnie 
kiedyś pełna urokliwej żywotności
dzisiaj obarczona tobołami doświadczeń
zebranymi z ziemskiego życia

 

 

 


przysłano: 12 stycznia 2018 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca