krótki sen o zabijaniu (wiersz)

zaczyna się

zawsze tak samo

wszyscy zgodnie zamaskowani

czekają na komendę

siostro skalpel,

może być nieużywany

i tak nastąpi cięcie

w tym jak najbardziej

niespodziewanym momencie

wszystko traci dźwięk

operator bez serca

pośród opadających szczęk

wyciąga mi spod żeber

małego, śpiącego pieska

gasną światła ze strachu

nie wiem ile jeszcze

we mnie mieszka

szczeniaków