jesteśmy cudem (wiersz)

sami w sobie 
jako w Niebie tak i na Ziemi

skąd i dokąd idzemy
niestrudzenie w pocie

śpieszymy się bo ktoś nam każe
wracamy do miejsc 
szukamy obrazów w pamięci

Bóg jest Święty

człowiek wykorzystuje człowieka 
kupuje jego sumienie 
niszczy ducha 
by nie rozłożył skrzydeł

odpuść nam 
nasze winy 
jako i my odpuszczamy

religia zniewala narzuca obrzędy 
wiara jest prosta 
przenosi góry

gdybym nie miał miłości byłbym jako
idąc ciemną doliną zła się nie ulęknę 

człowieka zawsze niepewnym