Literatura

białe żagle (wiersz)

wjola

podwodną łodzią

płynę przez życie
przez słone oceany 
góry lodowe z głębin widzę
i słońce załamane 
peryskop mi wystarczy
nie będę się wynurzać
tu jest bezpiecznie
nic mi nie grozi

 

czemu więc
wciąż śnią się
białe żagle
jak skrzydła

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 24 marca 2018 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca