usiądź, mam miejsce
nie potrzebujesz niczego
oprócz swojej opowieści
która nauczy mnie jak
być mądrzejszym
nie gubić drogi
nie tracić ludzi
nie zostawać cieniem
niespełnionego życia
na zapomnianych kartach dni
we wszystkich porach roku.
Ile razy żałuje się zimna
na twarzy po straconym cieple
kochających nas dusz?
Ile razy chce się
powrotu do czasów sprzed
popełnionych błędów?
Kim jesteś siedząca przy stole mądrości
kim jesteś żebrzące o dwa złote życie?
Usiądź mam miejsce
nie jest jeszcze za późno.
