Znają nas na wylot (wiersz)

zostaliśmy zepchnięci

wymarzono idealny świat udostępnień

podziwiania oraz hejtu

mur który tworzy korporacja

w niebiesko-białych barwach

już nie ma ucieczki

wszystko możemy przejrzeć

lecz nie jest to czas

na obserwację nas samych

pięknych o chropowatej duszy

w ludziach pozostają odpryski

tychże barw

zapominamy że kolorem nadziei

aby się odnaleźć

jest ten biedny człowiek

z różą w dłoni