Kobieta na statui (wiersz)

widziałam w was puste oczy. białka [przedskoku]. odwinięte przez nadir. gdzie

ziemi puls jak nerw przez jądro przetlił w ułamku sekundy. byłam widziałam

stoję i czekam. czas wieku. popiersia na pługach cokołów

zredlone czołem czasu. przebrnęłam. owijam w całun mlecznych oczodołów

pajęcza mgła od ptactwa w przelocie grzmi jeszcze. a tam

na dole ja sama broczę w połogu łopotu. pomiędzy szumem a ciszą. wam czuwam

jak tamta ubrana w symbole. na wyspie Liberty opromieniałam świat

ile mozołu. trzysta pięćdziesiąt cztery stopnie. na biegun wiekuisty

creative writing of poems Daniela Bourne'a przenika przez skurcz macicy

piorun rozpruwa deltę korytarz rzeki. nie stałam tam. mentalnie. na skraju

dumnego posągu. nie. to było tylko za wcześnie o jeden parsek do szczęścia

--