beznadziejnie (wiersz)

to co mam w płucach

pozwala oddychać

zmienia mnie świat

w bałwana

na śniegu bawią się dzieci

mało wiem jak umieram

nie rozumiem wielu wydarzeń
nie pojmuję kim tak naprawdę byłem

pytanie zadaję kim jestem  

świat na psy

 karmię manowce 
swoboda zmieniona w niewolę

umarł duch w szary proch 

w dłoni piasek

pył przeszłych dni 

 na niebie ptak płynie

zazdroszczę mu

lotu