nade mną (wiersz)

widziałem szczęśliwego człowieka

między skrawkami dzikiej zieleni

częściej głodny jak pijany

patrzył na mnie z politowaniem

gonię za niczym jak wszystkim

opowiadam dzieciom o wartościach

potrafię sprzedać każdą łzę za łzę

prawdę rozmienić na srebrniki

jestem tuż obok siebie

patrzę na to czego nie czuję

oceniam gesty i pokuty

jak każdy dobry sztafaż