klapa (wiersz)

gryzie go cykor i światła gigantycznych miast

w tym momencie
wie że wiele by przeistoczył

każdy dzień
przeprawą przez chaszcze
jak traper węszy świat

czasu do licha i trochę

strach się bać

cherlawy los człowieka

mniema że komplet nie ma sensu
wszelkie życie wybiera się w fortel
dopełnia się o świcie

zabawiać się puki wystarcza żywiołowość
choroba skrytobójczo zabija młode lata
sprowadzi na ziemię uwięzi w ciele

klapa