w jednej chwili

wjola

czarny obłok z hukiem

wyrwał z korzeniami

zmienił w pył i gruz

pełen życia dom

twarz prawdziwą

pokazał

człowiek?

bezbronny kwiatuszek

zerwany ab re

w objęciach anioła

bezpowrotnie

odszedł

Oceń ten tekst

Ocena czytelników: Słaby 2 głosy

wjola

Wiersz · 20 czerwca 2018