znoszę i przyciągam cierpienia
jak magnesy co przyciągają bomb żelazne odłamki
nie poddam się zwątpieniu
ujadał rozpaczliwie nie będę
choć w nędzy i niedostatku przemijam
choć prześladować mnie będą namiętnie
i ucztować za moją szkodę
nigdy samotny nie będę
choć powalą mnie i pobiją sromotnie
nie ulegnę
powstanę
i zapalę kolejnego jointa
-
Konrad Koper
Wszystko jest współgrane… Metaforyka, przesłanie i dygresja. Nawet brzmienie…
·
Zgłoś
·
6 lat
Usunięto 2 komentarze