Taką cię znam

Taką cię znam

Smukła, dziewczęca figura,

stopy w piasku, głowa w chmurach,

idziesz boso brzegiem plaży.

Rozwichrzone, płowe włosy,

chabry w oczach, to znów wrzosy.

Lepsze życie ci się marzy.

W lnianej torbie kosmetyki,

skrypty, warkocz bereniki

i bursztynu bryłka złota.

Wiatr sukienkę twoją targa,

cień uśmiechu masz na wargach.

Chce obnażyć cię, niecnota.

Mewy śmieszki trwają w sporze

kto piękniejszy, ty czy morze.

Nereidy są zazdrosne.

Z białej wydmy mikołajek

chyli czoła i przyznaje,

żeś wiosenna jak pierwiosnek.

Świątkiem jesteś, skrytym grzechem,

szmaragdowej bajki echem,

powiewem świeżym jak mięta.

I taką cię zapamiętam.