Ty
Katarina/ K.Klatkiewicz-Stuper
Jedni mogą
Ale nie chcą ze mną iść
Drudzy nie chcą
Ale idą - bo tak wyszło
Bo nie ... wstyd
Kiedy wreszcie znajdę Ciebie ?
Ty byś mogła ze mną iść
Towarzyszyć mi w tych lotach
W których nie potrzeba śnić
Nie uciekać- bo nie biją
Nie kraść - bo tam wszystko jest
A gdy zegar każe wrócić
Nie obudzę się znów w dole
Bo ty jesteś
Bo ty byłaś
I zrozumiesz każdą drogę, każdy lot
Skąd się biorą wszyscy ci
Z którymi nie potrafię odejść
Ci nie znają mego świata od podszewki
I nie wiedzą ile razy
Umierałam w ciszy gwiazd
Katarina/ K.Klatkiewicz-Stuper
Wiersz
·
22 września 1999