projekcje (wiersz)
Jacek JacoM Michalski
czarny samochód z białą kobietą
w środku tak właśnie w środku
kulawy pies śmieje się z paradoksu
niewolnicy kolorów
na czarnobiałym celuloidzie
zmieniają cyfrowo przeszłość
krew już nie jest ciemna
rozpasana czerwień ubarwia śmierć
czy wiesz dlaczego woda to cisza
nie otwieraj oczu
przy dnie chłód rozproszy samotność
szara przestrzeń wybuchnie w obrazach
zanim pochłonie cię światło
we wnętrzu łupiny orzecha
są wszystkie dobre światy
kulawy pies jest tam królem ciepła
dobry
1 głos
przysłano:
20 sierpnia 2018
(historia)
przysłał
Jacek JacoM Michalski –
20 sierpnia 2018, 08:11
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
- zamiast "cię" użyłbym; "ciebie"