bez sensu (wiersz)

w zimnej dłoni garścią ziemi 
być z niej i w nią się obrócić 

wiatr miesza się z powietrzem

spopielałe skronie
wiem już
jest po mnie

co ma sens może sen 
życie zmęczyło mnie 
oddycham z trudem 

każdy oddech

każdy gniew 

wyczuwam kłamstwa 
wyczuwam strach 

wszystko niepewne 
pewna śmierć pisałem wcześniej

ciężko żyć gorzej umrzeć 
cierpieniem jak dla mnie jest być 

umieram każdym dniem 

ty nie pomagasz mi

mówisz że rozumiesz 

wrażenie mam że

zapominasz moje słowa 

niebo blisko

nasze piekło jeszcze bliżej 

pod blokiem szaro w bloku smętnie 
odchodzę w dal odchodzę
nie chcę dobrze 
umieramy samotnie w tłumie