Literatura

zmarszczki (wiersz)

Yaro

w lustrze nie oglądam twarzy 
nie pamiętam jak patrzysz

na nieogolonego faceta

 

świadomość kręci się po głowie 
wiem że jestem 
może mnie nie ma 

 

może bywam iluzją lub snem

 

czas marszczy dłonie 
układa bruzdy na twarzy


worki pod oczami 
skronie spopielałe 

 

 życie niewolnicze

bogaci wiecznie piękni i młodzi 

 


wyśmienity 1 głos
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Konrad Koper 30 sierpnia 2018, 16:29
Spójne i wielopłaszczyznowe !
Można długo chwalić !!
Yaro
Yaro 30 sierpnia 2018, 18:27
Dziękuję...
przysłano: 29 sierpnia 2018 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca