wieża (wiersz)

okno po prostu jest

jak ostatni szczebel

komunikator z niczym

naprzeciwko okna są drzwi

między klamkami niepewność

ręce z gumy wiążą obie

opowiedz mi bajkę mamo

ale ciebie już nie ma

musiałaś przecież być

kręte schody szczęściem

w górę i w dół jakkolwiek