niejedno potknięcie (wiersz)

w pociągu przedziały 
posadziłbym cię w tym ze zwierzętami
zachowanie świadczy wychowanie 
na stacji są perony schody i kasy
sadzam cię w śmietniku między petami

sprzedałeś

przyjaciół 
 miłość

wiarę 

spopielałe serce 
popiół na głowę z juty wór 
pielgrzymka nie wystarczy 

słysz słów o czym mówi 
Ten  wyzwolić cię chce 

bo ukochał człowieka jak siebie samego

nie bądź zagubionym Judaszem
pieniądze są niepotrzebne 
ważne jest serce

czyste 
gwiazd błądzących niebem
na ziemi ty zagubionym motylem