widziałeś

Irena Świerżyńska

widziałeś

ktoś - wie

 

gdzie

poszły psiaki rzucone mgle

pewnie

przeżarte głosem rozpaczy 

drapią pazurem ceglany mur

padają wstają

odpędzą ćmy 

godność 

 hart ducha otworzy drzwi

za horyzontem świat pięknie śni

 

nie - tu

buda i kość

 

zgnieciona skorupa i żaden gość

został jeden i drugi mały 

i tam  - hołdy pochwały 

zebrany pokoleń plon 

resztę dziobią kruki i wrony 

 

Ktoś 

zabierze brony 

przytuli kukułcze jaja

poda kwitnący maj 

muśnie bliskością

zaśpiewa  - Mój 

 w tańcu różańcu 

 na zawsze

 Twój 

 

Irena   Świerżyńska
Irena Świerżyńska
Wiersz · 16 października 2018
anonim