tamte sandały (wiersz)

tamte sandały 

zwoje przerwane i won za próg

swój bliski 

kamienie dzieciom gotuje

brzozowy stary kiełkuje bruk

na niby  uczony -  bez lotu i pani

jedna i druga  

wysokie maniery 

lecz - ciasno i czapka uwiera

za mało mydła i maści 

sucho

tylko bas mokry

kałuża i cały ambaras

troje i naraz bez tła bliskości 

już -  dobrze 

pisklęta z tobą i skrzydła nowe

odrosną

tam

smoła i pusto bez odwrotu

i same bulgoty

    być może