śniadanie (wiersz)

jak to jest Panie Kapitanie

coś mi się śniło i nie pamiętam

jeśli to miłość; ość złość lub zaćmienie

minęło wraz z głodem i co teraz

w papierowym świecie rozkraczonych obrazków

roi się od nowych smaków

dla ciebie Panie Kapitanie straciliśmy młodość

i wiarę a ty ukryłeś przed nami najważniejsze

zjadamy siebie nawzajem najlepsze owoce

i warzywa Panie Kapitanie

zasiądź z nami do stołu

skosztuj chociaż gram