Niepodległa - teraz gra (wiersz)

Cisza  -  była

teraz -  głośno 

Niepodległa  

tamto

zgasło 

duch pamięta silna wiara i smętna twarz 

lico gładkie rysa z głębią 

tarczą  przodu

i do boju

od wiek wieków  stare

ramy gnie

dość 

wstań 

rusz ścianę zbij mur

tam -  stoi nowe inny ma krój

otworzy wrota  zamiecie chłód 

jeden z pasterzy w poprzednim wieku

widział człowieka  pogrążonego

w czarnej  rozpaczy 

Ten  - siłą konia  kamienie toczył

i szukał  gdzie ukryty  lżejszy

 bruk

To  -  tylko słudzy  śpiewał pan 

 myśli miał trochę bogato grał  kram.

To - Popiełuszko  pokazał  światło 

 ruszył wir pracy

zagrzmiały bramy zamigał lud

kapłańską ręką światu tłumaczył

co to udręka i gdzie jest ból 

co to zgryzota i  kto uściśnie

zmęczoną dłoń

Pomożecie 

pomożemy.

Widział siłę - ,,Solidarności"

nie widział ręki 

 tej  -  co  dusi

splecionym sznurem w bagażnik rzuci

pokaże otchłani głębiny 

echo poniesie 

zabrzęczą trzciny świata  wielkiego

   to - Jego dusza

   i świat   - Jego

      Święty na wieki