Serce (wiersz)
Cierpienia młodego Wertera
Serce – sługa, czy pan to człowieka,
Latarnia w lesie czy li
Złudny świetlik na bagna wiodący
Zdrożonych podróżnych
Tego ja nie wiem, lecz być może słusznie
Prawią co umysł nad uczucie biorą
Mówiąc za nami: toć tylko szaleńcy,
Za kompas biorą namiętności rzuty
Lecz kiedy w piersi zadrży serce mocniej,
Gdy piękny obraz zamgli chłód rozumu
To jak nie pędzić za czym dusza woła?
Bo człowiek czuciem swe zdobywa cele,
Obraca w proch nieszczęścia okowy
I sercem, szczęścia odnajduje drogi
wyśmienity
1 głos
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
przysłano:
6 listopada 2018
(historia)
przysłał
Cierpienia młodego Wertera –
6 listopada 2018, 22:15
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się