Literatura

Serce (wiersz)

Cierpienia młodego Wertera

Serce – sługa, czy pan to człowieka,

Latarnia w lesie czy li

Złudny  świetlik na bagna wiodący

Zdrożonych podróżnych

 

Tego ja nie wiem, lecz być może słusznie

Prawią co umysł nad uczucie biorą

Mówiąc za nami: toć tylko szaleńcy,

Za kompas biorą namiętności rzuty

 

Lecz kiedy w piersi zadrży serce mocniej,

Gdy piękny obraz zamgli chłód rozumu

To jak nie pędzić za czym dusza woła?

 

Bo człowiek czuciem swe zdobywa cele,

Obraca w proch nieszczęścia okowy

I sercem, szczęścia odnajduje drogi


wyśmienity 1 głos
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Konrad Koper 7 listopada 2018, 15:46
Gratuluje !
Mithril
Mithril 7 listopada 2018, 16:34
...bełkot
Arian
Arian 8 listopada 2018, 13:51
Belkoczący wciąz troll M. wytyka belkot. Dziwna przypadlość.
przysłano: 6 listopada 2018 (historia)

Inne teksty autora

Nad tonią spokojną i czarną
Cierpienia młodego Wertera
Myśli
Cierpienia młodego Wertera
Oda do tolerancji
Cierpienia młodego Wertera
Krzyż
Cierpienia młodego Wertera
Przyjaciel
Cierpienia młodego Wertera
Park
Cierpienia młodego Wertera
Jesienna miłość z pociągu
Cierpienia młodego Wertera

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca