woła cię na pustyni (wiersz)

o życie

wołam na pustkowiu

kroczę po ziarnach piasku 
gorący  piec rozgrzany
bez wody podążam pieszo 

przede mną  świat

stoi otworem  
niezbadanym obrazem przyszłych dni

spotkałem cię przypadkiem
odbicie fatamorgany

zerwany film oazy

pośród wysokich palm

czerpałaś  wodę
spragniony trafiony

 do namiotu  

przygarnęłaś jak psa 
zbłąkany głodny 

nakarmiłaś snami

pod dachem nieba