płynę (wiersz)

libretta są bez prestiżu
wychodzące boso z cienia
autorskiej wyobraźni

jaźnią  istnienie obustronnego poświęcenia

biorąc na barki miłość jak ranną sarnę

dwa razy tyle darując na kwesty 
nie licząc na przyszłe niestabilne czasy

 zbudowane w sercu miejsce
byś weszła w nie bez fleków 

zmrok zamknięte oczy

gwiazdy wspięły się wysoko
na niebie w mgławicach naznaczone imię
płynę ze wspólnym uczuciem