Samowar myśli naszych (wiersz)

poeci są wśród nas

a że nie mają czasu pisać wierszy

to wina świata

rozmieniamy się na drobne

rozpraszamy w mediach

w popularyzowanym odrętwieniu

stać nas na ogryzki

                     marzeń

nie znamy samych siebie

skołowaceni

hałasem ciągłych zmagań

spierzchnięte wargi przypadku

przywołują wątłe olśnienia

targnięci nadzieją na więcej

pompujemy tanią rozkosz

w gorące serca chwil

kołyszemy się w rytmie pociągów

zegary przeganiają nas z miejsca na miejsce

nikt nie ma czasu czytać wierszy

                            w pogoni za swym ogonem