Rożki kopert odcięte
od całości. W głowie ozdobnie. Ugry
zasp parkietowych ospałości. Przystosowujemy
się długo. Lustrujemy korzyści, obliczamy
szacunkową i prawdopodobną. Nabyty
zespół hojnego egoizmu.
A wszystko po to, by iść, by
nie zgasnąć w próżni.
