dosyć!

skończyłem trzydzieści pięć lat

żyję

i jestem nikim

Moje wiersze drukują

albańskie periodyki kulturalne

moją muzykę nadaje

argentyńskie radio

żyję

i daję żyć innym

Podmorskie oko

otwiera się

rdzawo łypie bezednią

morszczyn i

błękitna toń