tutaj osiądę nikły

nie nagryzaj mnie ścieżko leśna

puszystymi kłami drzew cieniem ontycznym

dopustem milczenia kłosów

ścianą buków jestem jesion w oku krwi

idę w głąb lotu ptaka gdzie poniosą łzy

tutaj

a więc na skraju

losu spełnionych zakrętów

tutaj