medium pomorskie (rdzawolichy 2) (wiersz)

nie wystarczy być żaglem dla białych pozorów

ulicą morza wychodzącą w piach

to za mało być rzeką bez delty i mielizn

tłem dla samolotów i stalowych wież

echem dla ptaków dla gawiedzi cieniem

odblaskiem boskości w grzęzawiskach ciał

. . .

panoramą być trzeba podróżą odczytań

ciągle nowym zapisem dobrze znanych miejsc

zapytaniem wciąż żywym o sens i ratunek

spełniającym się w wartkich kawalkadach na szczyt

lecz

skąd czerpać płomienie dla źrebnych anielic

myśli Uniwersum obracając w wiersz

kiedy oczy przygasłe coraz mocniej łzawią

a krajobraz rozmyty żwirem bije w twarz

jakie łąki odkrywać w okolicy ruin

gdzie jest źródło wszystkiego

wszechistnienia dzban