macierz

W słonecznej spermie

w podrygach plejad

sobą skarżąc się

siebie oskarżając

smrodem chaosu

czarnych zorzy lśnieniem

przenikam ziemię

krótkim cięciem chłodu

wizgoczę matnią

srebrną grudą sromu

plącząc nić niebieską

         w peryferiach macic