Pływ

                                      T.

rozbitek

w ciałku szklistym Twojego oka

rozwija żagle nowej łodzi

chwyta bryzę

w nozdrza

falowanie

i pływy unoszą go wartko

umocowuje w sobie pewność

dni

już nie trwożą

noce

nie ścinają krwi

oddech jesieni w sercu

miękko opada morenowym wzgórzem