misterium skończone (wiersz)

  patrz...

  tędy przebijał się promień

  twą niewinność rozjaśniając chmurną

  tam obaw krwią ociekał posąg

  aż pewności stałaś się blaskiem

  i wyszedłem w twej chwale

  nagłego upojenia rażony konwulsją