owoc północny (wiersz)

nie można zamarznąć bez słowa owocu

bez północnych nowin bez pogłosu zimy

w utuleniu miękkim

w perystaltyce śnieżowisk

nie można zasnąć bez słowa owocu

gdy w sobie otwierasz co dla świata ważkie

nie wierząc w zorze nie dbając o lata

możesz przeoczyć moment gdy na progu jutra

dzień chciałby skrzydłem musnąć twoje oczy

w ślepej drodze w zakrętach

w cieniach i przebłyskach

kwitną kwiaty słuszności jednokrotne cele

i nie można zamarznąć bez owocu słowa

póki się nie dopełni dzień noc kształty losu