Zachłanność obecności

Katarina/ K.Klatkiewicz-Stuper


Pokuta ma w sobie srebrną poświatę
Czyż łzy nie mają koloru księżyca ?
Niepojęty jest wyrok losu
Trudno odgadnąć zamiary
Stwórcy Wszystkiego
Chciałabym poznać siłę Wiary
By posiąść niezachwianie i równość uczuć

Nie byłabym wówczas tak zachłanna
Na kroki pod drzwiami


Katarina/ K.Klatkiewicz-Stuper
Katarina/ K.Klatkiewicz-Stuper
Wiersz · 22 września 1999
anonim