Zachłanność obecności
Katarina/ K.Klatkiewicz-Stuper
Pokuta ma w sobie srebrną poświatę
Czyż łzy nie mają koloru księżyca ?
Niepojęty jest wyrok losu
Trudno odgadnąć zamiary
Stwórcy Wszystkiego
Chciałabym poznać siłę Wiary
By posiąść niezachwianie i równość uczuć
Nie byłabym wówczas tak zachłanna
Na kroki pod drzwiami
Katarina/ K.Klatkiewicz-Stuper
Wiersz
·
22 września 1999