Literatura

Z duszą na ramieniu (wiersz)

Wioletta Wójcik

Poskładałam myśli w odwagę .

Ułożyłam marzenia w dorosłość .

Nauczyłam się terażniejszości tak,

aby mi nie doskwierała

od wczoraj .

Łzy utopiłam w kieliszku wódki.

Gorycz okrasiłam uśmiechem,

miłość bujną wyobrażnią .

Zasnęłam z nosem przy szybie

z długopisem w ręku

z duszą na ramieniu .

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Ir
Ir 12 lutego 2019, 20:57
"Poskładałam, Ułożyłam, Nauczyłam, utopiłam, okrasiłam, Zasnęłam"....Nadczynnościowa wyliczanka, do tego jeszcze czasowniki w tej samem formie.

Słabiutko.
przysłano: 12 lutego 2019 (historia)

Inne teksty autora

PORANEK
Wioletta Wójcik
...PO SWOJEMU
Wioletta Wójcik
NIE CZAS
Wioletta Wójcik
ROZKOJARZONA
Wioletta Wójcik
POWSTANIE WARSZAWSKIE
Wioletta Wójcik
SPACER NOCĄ
Wioletta Wójcik
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca