dobre uczynki (wiersz)

arlekiny tańczą wśród głodujących dzieci

mają dla nich złote jabłka

z imionami proroków święte słowa

wyryją w kamieniu na zbiorowym grobie

cienie matek piaskiem słońca

zmrożą pustynię przez mgnienie

zanim popiół i piach  nie zatrze wszystkich śladów

chaos jest zbawieniem

pozwala przetrwać przypadkiem

narzędzia śmierci są ślepe

na drugim końcu świata

dziewczyna która lśni młodością

ma przed sobą zwykłe życie

zobaczy obrazy których nie zrozumie

nikt ich nie zrozumie

choć klienci supermarketów będą się starać

i niejedna łza popłynie

chwycą w dłonie złote jabłka