Poranek (wiersz)

Zderzyłam się z rzeczywistością ...bolało.

Po latach wróciłam do tamtych wspomnień

dojrzalsza o cały wiek nienawiści.

Słońce obudziło mnie rano.

Dzień zapowiadał się pogodny

a mnie znów ogarnoł

melancholijny nastrój .

Słowa nie kleiły się jak dawniej.

Było kilka minut po piątej .

Budzik nie zdążył zagrać walca

na dzień dobry .

Może kawa donośnie

krzyknie mi do ucha.

Co mam zrobić , gdy nie zadziała ?