Nad tonią spokojną i czarną (wiersz)
Cierpienia młodego Wertera
Nad tonią spokojną i czarną
Roni młodzieniec łzę marną
Przed każdym spacerowiczem
Ucieka smętnym obliczem
Gdyż życie mu zawód sprawiło
W rozpaczy myśl utopiło
I stojąc nad brzegiem jeziora
Chce pozbyć się swego upiora
Za chwilę duszę swą marną
Rzuci w toń spokojną i czarną
fatalny
1 głos
przysłano:
17 lutego 2019
(historia)
przysłał
Cierpienia młodego Wertera –
17 lutego 2019, 22:18
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się