Coś Ludzkiego (wiersz)
Angelika
Tytuł: Coś Ludzkiego
Aut: Angelika Kowalik
Ludzie !
Tylko widzicie czubek własnego nosa by się dowartościować śmiać się z innych zachowujecie się skandalicznie tylko po to by się lepiej poczuć
krzywdzicie
poprostu czasem zatrzymajcie się i pomyślcie ;
To co że grubszą osobe spotykamy a ty już od świń ją obrażasz.
a może ona piękno w głębi wielkie trzyma
i dobrocią serca biednych i chorych do życia utrzyma .
Tak samo nie prawdą jest że osoby takie miłości nie doznają one jeszcze lepiej ją doceniają.
To co że ktoś biedny
i ciuchów markowych nie ma czy ciuchy są ważniejsze od charakteru człowieka .
I chwalisz się wszystkim co masz lepszego opamiętaj się zrób lepiej coś ludzkiego .
To co że ktoś nie wierzący inaczej świat widzi a ty mu dokuczasz poglądami i mówisz :Byś się wstydził!
Wytłumacz mi czemu nie widzisz że ktoś przez ciebie płacze raniąc go słowem cieszysz się i przezywasz ,,płaczek,, .
Obgadujesz wady a swoich nie widzisz spójrz na siebie jesteś NIKIM!
Bo nie chodzi o wygląd czy majątek człowieka ale głębię dobroci której nie dostrzegasz .
Teraz pomyśl sobie jakim ty jesteś człowiekiem :
Mówisz mi że chudym ,Bogatym z pełnym uśmiechem a tak naprawdę zepsutym od środka i nic potem dobrego cię nie spotka .
Więc zastanów się mocno czy krzywdzenie kogoś jest warte sumienia które oddaje potem ostro.
