wrogie spojrzenia (wiersz)

gwiazdy wokół nas 
na ustach nienawiść 
wywożą daleko 
kominy drogą ucieczki 

szubienic las gilotyny błyszczą 
szare życie ciężkie nienormalne 

wilki naokoło w twierdzach knują 
niosą krzyż klękają 
przywłaszczają  duszę 
we mnie siła wiara

Bóg Wielki spiorunuje zło w człowieku 
demonów swąd siarka proch 

w krainie mlekiem i miodem płynącej
sam Bóg przechadza się po łące

dzieckiem będąc wspominam czas 
płynęliśmy rzeką na granicy nieba i ziemi

nasze dusze należą do Boga 

Bóg wyłoni prawdę bez przyczyny 

z mięsem z sexem

cierpienia krew 

łzy pochmurny obraz dni 
na szyi kamień dla nich 
ogień pełen widnych płomieni 
w otchłani bezczasowy 

absolutny koniec