Upust (wiersz)

Aut:Angelika Kowalik 

Tytuł:Upust

Nic się nie dzieje bez przypadku każdy to powtarza.  Ufając innym serce swoje zraża. Ciężkie jest życie i jego drogi. Ciągle kłopotliwie wrzuca nam kamienie pod nogi . Gdy upadniesz nikt ci nie pomoże fałszywość ludzka skąd się taka bierze Boże. Że Bliźni dla Bliźniego wrogiem się tworzy zamiast dłoń na sercu jego położyć . Cieszą się łzami i drwią z uczuć widząc że raniąc podwyższają swój egoistyczny upust. Choć w tym świecie już mało jest człowieka bo każdy na twoje potknięcie czeka powiem wam tylko jedno człowiekiem być to znaczy jedność bez fałszywości osób które humory psują otaczajmy się takimi gdzie szczęściem eminują.