u niej nie mam szans (wiersz)

siedząc  na taborecie
dzień zagląda przez okno

promienie słońca
zatapiają się w zaparzonej herbacie
tęcza barwi ściany pokoju

kolorem twoich tęczówek 

patrzysz w oczy 
nasłuchujesz uważnie
myślami  błądzisz

wysoko

muskam dłonią włosy
łzami nic nie zyskam

wiem wychodzę na idiotę

ostatni łyk

zostawiam tobie 
zamknięty rozdział 
wychodzę

trzaskam uczuciami

beznadziejny dzień