pomost między nami (wiersz)

stary pomost zawieszony
 nad wody żywiołem 

pale wbite głęboko w dno

 ułożone deski w prostokąt
drewno kiedyś rosło 
 nim  pomostem nazwano je

drewno łączy oddycha 

pomiędzy człowiekiem

 powietrzem wiatrem wodą 

połączony świat baśni 

wiele w tym miejscu się działo pierwsze randki 
używki muzyka taniec pierwsze pocałunki

smak zapach niezatarty w pamięci
odzywa się czasem gdy bywam za miastem 

odwiedzam stary pomost 
w zadumie zatopiony siadam 
dotykam starych desek patrzę w dal

przywołuję wspomnienia dotykam myślami 
młodzieńczych lat  widząc dziewczyny 
ich włosy wiatr rozwiewał na wszystkie strony

słyszę ich niewinny śmiech 
proste było życie zadowolony 
inaczej spokojnie płynął dzień